Góra Fridtjofa Nansena
Góra Fridtjofa Nansena (1911) | |
Terytorium | |
---|---|
Położenie |
obszar Układu w sprawie Antarktyki↗ |
Pasmo | |
Wysokość |
4070 m n.p.m. |
Położenie na mapie Antarktyki | |
85°21′S 167°33′W/-85,350000 -167,550000 |
Góra Fridtjofa Nansena (ang. Mount Fridtjof Nansen)[1] – szczyt w Górach Królowej Maud w Górach Transantarktycznych w Antarktydzie Wschodniej.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwany przez Roalda Amundsena (1872–1928) na cześć norweskiego polarnika Fridtjofa Nansena (1861–1930), który wspierał wyprawę Amundsena na biegun południowy[2] .
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Góra Fridtjofa Nansena leży w Górach Królowej Maud w Górach Transantarktycznych w Antarktydzie Wschodniej[2] . Wznosi się na wysokość 4070 m n.p.m.[2][a] pomiędzy Lodowcem Axela Heiberga i Strom Glacier[2] . Ogranicza od wschodu Liv Glacier[3] .
Historia
[edytuj | edytuj kod]Góra została odkryta w listopadzie 1911 roku przez Roalda Amundsena[2] . Po raz pierwszy została zdobyta w 1962 roku przez W. Herberta, V. McGregora, P. Ordway’a i K. Paina[4] . Wówczas był to najwyższy zdobyty szczyt Antarktydy[5] .
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Faure i Mensing (2010) podają, że wysokość szczytu to 3989 m n.p.m., zob. Faure i Mensing 2010 ↓, s. 173.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (KSNG). [dostęp 2022-05-22].
- Faure, Gunter, Mensing, Teresa M.: The Transantarctic Mountains: Rocks, Ice, Meteorites and Water. Springer Science & Business Media, 2010. ISBN 978-90-481-9390-5. [dostęp 2022-05-22]. (ang.).
- Mount Fridtjof Nansen (New Zealand Gazetteer). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Mount Fridtjof Nansen (United States Gazetteer). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Otway, Peter. Gateways to the Pole: Mapping Amundsen and Scott’s routes through the Trans-Antarctic Mountains fifty years later. „Antarctic”. 29 (218), s. 64–66, 2011. 4. New Zealand Antarctic Society. [dostęp 2022-05-22]. (ang.).
- The American Alpine Club: Mountaineering in Antarctica. [dostęp 2022-05-22]. (ang.).